Het enige redelijke doel in het leven is het maximaliseren van uw totale levenslange ervaring van iets dat geluk wordt genoemd. Dat klinkt misschien egoïstisch, maar dat is het niet. Alleen een sociopaat of een kluizenaar kan geluk vinden door extreem egoïsme. Een normaal persoon moet anderen goed behandelen om van het leven te genieten.
(The only reasonable goal in life is maximizing your total lifetime experience of something called happiness. That might sound selfish, but it's not. Only a sociopath or a hermit can find happiness through extreme selfishness. A normal person needs to treat others well in order to enjoy life.)
In zijn boek "Hoe te falen bij bijna alles en nog steeds te winnen", beweert Scott Adams dat het primaire doel in het leven zou moeten zijn om ons algehele geluk te maximaliseren. Dit perspectief benadrukt dat het nastreven van geluk essentieel is, maar het zou niet ten koste moeten gaan van anderen. Geluk dat uitsluitend is afgeleid van egoïstische acties is niet duurzaam, omdat het vaak leidt tot isolatie en ontevredenheid.
Adams benadrukt het belang van sociale verbindingen en de positieve behandeling van anderen als fundamentele componenten van een bevredigend leven. Echt geluk is verweven met onze relaties en interacties, wat suggereert dat we door voor anderen te zorgen en positief bij te dragen aan hun leven, ook ons eigen geluk verbeteren.
