De Shari'a, het islamitische rechtssysteem, is afgeleid van verschillende belangrijke bronnen. De belangrijkste is de Koran, een compilatie van goddelijke verzen die aan de profeet Mohammed worden geopenbaard. Deze verzen leggen de basis van de islamitische wet en ethiek. Een andere vitale bron is de Sunna, die de tradities en praktijken van de profeet omvat die niet in de Koran verschijnen, maar essentieel zijn voor het begrijpen van islamitische principes.

Naast de Koran en Sunna vertegenwoordigt de IJMA de consensus van religieuze geleerden, bekend als de Ulema, over specifieke juridische zaken. Ten slotte dient Qiyas als een methode voor analoge redenering die door gekwalificeerde juristen wordt gebruikt om nieuwe wettelijke regels op te stellen op basis van vastgestelde principes. Samen vormen deze bronnen het raamwerk van Shari'a, begeleiden het leven van moslims en het beïnvloeden van juridische systemen in islamitische samenlevingen.