Er waren drie stoelen op de veranda-comfortabele oude houten stoelen die waarschijnlijk dateerden uit protectoraatdagen. De Britten brachten stoelen mee, de heer J.L.B. Matekoni zei ooit. Ze namen stoelen mee waar ze ook de wereld in gingen. En ze verlieten de stoelen achter toen ze naar huis gingen.
(There were three chairs on the verandah-comfortable old wooden chairs that probably dated from Protectorate days. The British brought chairs, Mr. J.L.B. Matekoni once said. They took chairs with them wherever they went in the world. And they left the chairs behind when they went home.)
In "The House of onverwachte zussen", legt de auteur Alexander McCall Smith een moment op de veranda vast met drie verweerde houten stoelen, wat wijst op hun historische betekenis. Deze stoelen, waarschijnlijk uit de dagen van het protectoraat, symboliseren de Britse koloniale aanwezigheid en hun gewoonte om meubels naar verre landen te transporteren. Mr. J.L.B. Matekoni's observatie weerspiegelt deze eigenaardige gewoonte, en benadrukt hoe dergelijke items vaak achterbleven nadat hun voormalige eigenaren thuiskwamen.
Dit detail verrijkt de instelling door het meubilair aan te sluiten op een breder verhaal van de koloniale geschiedenis en de nalatenschappen die overblijven. De aanwezigheid van deze stoelen dient als een herinnering aan degenen die ze bezetten en de verhalen die ze dragen, die de kruising van cultuur en geschiedenis in het dagelijks leven belichamen. Door deze beelden nodigt McCall Smith lezers uit om na te denken over de overblijfselen uit het verleden die in het heden blijven hangen.