Die regelmatig getroffen Hollywood-mannen maakten haar een beetje misselijk; En hetzelfde kan gezegd worden voor hun vrouwelijke equivalenten, nauwelijks intellectuelen zij. Deze mensen hadden regelmatige kenmerken, maar waren eigenlijk lelijk omdat ze de neiging hadden zo volledig leeg te zijn. Regelmaat zonder enige metafysische waarde erachter, een schoonheid van ziel of karakter, was teleurstellender - en inderdaad weerzinwekkend - dan de eerlijke lukraak, de menselijke rommelige.
(Those regularly-featured Hollywood males made her feel slightly nauseous; and the same could be said for their female equivalents, hardly intellectuals they. These people had regular features but were actually ugly because they tended to be so completely vacuous. Regularity without some metaphysical value behind it, some beauty of soul or character, was more disappointing – and indeed repulsive – than the honestly haphazard, the humanly messy.)
De auteur drukt een gevoel van afkeer uit naar de oppervlakkigheid van vaak geziene Hollywood -sterren, zowel mannelijk als vrouwelijk. Ondanks hun conventionele aantrekkelijkheid missen ze diepte en intellect, waardoor ze lelijk lijken voor de verteller. Deze leegte onderstreept een bredere kritiek op maatschappelijke waarden die prioriteit geven aan het uiterlijk boven inhoud.
Bovendien vindt de verteller teleurstelling in het idee dat regelmaat kan bestaan zonder een diepere betekenis of intrinsieke schoonheid. In plaats daarvan suggereren ze dat de chaotische en imperfecte aspecten van de mensheid aantrekkelijker zijn dan de gepolijste maar ondiepe persona's van de sterren, wat een voorkeur voor authenticiteit benadrukt boven louter visuele conformiteit.