In "Heb een beetje vertrouwen", onderzoekt Mitch Albom de strijd die veel gezicht met ongeluk met ongeluk hebben, en beschouwt het als een aanhoudende en ondraaglijke toestand. Voor deze personen ligt de oplossing vaak in snelle oplossingen zoals medicatie, die de symptomen kunnen verlichten, maar de diepere problemen niet kunnen aanpakken. Dit benadrukt de neiging om externe oplossingen te zoeken terwijl ze interne conflicten negeren.

Mensen merken vaak dat ze verlangen wat ze niet kunnen bereiken, wat leidt tot een constante zoektocht naar validatie en eigenwaarde. Dit verlangen manifesteert zich in meedogenloos werk en inspanning, maar de cyclus blijft bestaan ​​als de tevredenheid ongrijpbaar blijft. Uiteindelijk suggereert het boek dat echte tevredenheid niet kan worden bereikt door oppervlakkige middelen of niet aflatende streven.