Mitch Albom reflecteert op het concept van tijdwaarneming en zijn overweldigende aanwezigheid in het menselijk leven. In tegenstelling tot dieren, die instinctief leven en zonder zorgen voor tijd, zijn mensen gebonden aan schema's en kalenders. We controleren voortdurend klokken en plannen onze dagen, het vaststellen van een structuur rond de tijdstroom, wat ons leven en prioriteiten aanzienlijk beïnvloedt.

Deze fixatie op tijd creëert een unieke angst die mensen ervaren - de angst voor de tijd die oploopt. Terwijl andere wezens het leven ervaren zonder het gewicht van tijdbewustzijn, worstelen mensen alleen met de beperkingen en druk die door de tijd wordt opgelegd. Deze existentiële zorgen onderscheidt ons, met een fundamenteel aspect van de menselijke conditie, omdat we constant in het nastreven van momenten zijn, vaak de urgentie van de vluchtige aard van het leven voelen.