In het perspectief van Chris Ware biedt het schrijven van afbeeldingen een unieke ervaring die verschilt van traditioneel proza. Het stelt herinneringen en associaties in staat om levendig te materialiseren, waardoor een vorm van verhalen mogelijk is die meeslepend en bijna betoverend aanvoelt. Via visuele elementen worden lezers uitgenodigd om momenten uit hun verleden opnieuw te bezoeken, omdat bekende gezichten, plaatsen en emoties organisch voor hen ontstaan.

Dit proces creëert een verhaal waarbij herinneringen moeiteloos met elkaar verweven zijn, wat soms verrassende inzichten oplevert. Ware suggereert dat, hoewel deze visuele verhalen kunnen lijken, beheersbaar en duidelijk, ze gebruik maken van diepe, viscerale gevoelens, waardoor de handeling zowel magisch als transformerend wordt herinnerd. Dit illustreert de kracht van beeldtaal bij het oproepen van complexe emotionele ervaringen bijna moeiteloos.