Valentine had lang geleden opgemerkt dat in een samenleving die kuisheid en trouw verwachtte, zoals Lusitania, de adolescenten die hun jeugdige passies beheersten en kanaliseerden, degenen waren die opgroeiden om zowel sterk als beschaafd te zijn. Adolescenten in zo'n gemeenschap die óf te zwak waren om zichzelf te beheersen óf te minachtend waren voor de normen van de samenleving om het te proberen, eindigden meestal als schapen of wolven – óf hersenloze leden van de kudde óf roofdieren die pakten wat ze konden en niets gaven.
(Valentine had long ago observed that in a society that expected chastity and fidelity, like Lusitania, the adolescents who controlled and channeled their youthful passions were the ones who grew up to be both strong and civilized. Adolescents in such a community who were either too weak to control themselves or too contemptuous of society's norms to try usually ended up being either sheep or wolves- either mindless members of the herd or predators who took what they could and gave nothing.)
Valentine's observatie weerspiegelt het belang van zelfbeheersing en het naleven van maatschappelijke normen, vooral in een gemeenschap als Lusitania die kuisheid en trouw waardeert. Ze merkt op dat adolescenten die leren omgaan met hun jeugdige verlangens, vaak uitgroeien tot sterke en beschaafde volwassenen. Dit suggereert dat persoonlijke discipline cruciaal is voor de ontwikkeling, wat leidt tot een meer verantwoordelijk en attent volwassen leven.
Omgekeerd worden adolescenten die moeite hebben hun impulsen onder controle te houden of maatschappelijke verwachtingen af te wijzen, vaak met ernstige gevolgen geconfronteerd. Ze worden óf onderdeel van een conformistische menigte, zonder individualiteit, óf ze veranderen in roofdieren, die anderen uitbuiten zonder een positieve bijdrage te leveren aan de samenleving. Zo vormt de strijd tussen zelfbeheersing en maatschappelijke normen het karakter en de toekomst van de jeugd in Lusitania.
