De weergave van een vrouwelijke Palestijnse zelfmoordterrorist, die een geweer in de ene hand houdt en haar kind in de andere, is een voorbeeld van een verontrustende interpretatie van gendergelijkheid. Dit beeld weerspiegelt een harde realiteit waar de rol van vrouwen vaak wordt gevormd door geweld en conflicten, in plaats van empowerment en vrijheid. Dergelijke representaties kunnen het verhaal rond de rechten van vrouwen vervormen in regio's die worden getroffen door oorlog en onrust.

Onder de regering van Ahmadinejad was Iran getuige van een regressie in gendergelijkheid en mensenrechten. Zijn administratie implementeerde gescheiden faciliteiten voor mannen en vrouwen, waarbij een conservatieve ideologie werd versterkt. Bovendien ontsloeg hij talloze gemeentelijke werknemers die als onvoldoende religieus of loyaal aan zijn regime werden beschouwd, waaruit bleek hoe ideologie prioriteit kreeg op individuele rechten en vrijheden. Het boek van Shirin Ebadi, "totdat we vrij zijn: mijn gevecht voor de mensenrechten in Iran", onderstreept deze uitdagingen en advocaten voor echte mensenrechten en gelijkheid in Iran.