Mitch Albom's roman "The Time Keeper" onderzoekt diepgaande thema's met betrekking tot de aard van tijd en de relatie van de mensheid ermee. Het verhaal reflecteert op hoe onze percepties van tijd onze identiteit en ervaringen vormen. Het citaat: "We zijn, zoals we sterven, wie we het meest in het leven waren", benadrukt dat aan het einde van ons leven de essentie van wie we zijn, gedistilleerd wordt van onze ervaringen en keuzes gedurende ons hele leven. Het suggereert dat ons ware zelf wordt onthuld wanneer ze worden geconfronteerd met sterfte.

Dit idee moedigt lezers aan om te overwegen wat er echt toe doet in het leven. Het houdt in dat onze nalatenschappen niet zijn gebouwd op materiële prestaties, maar op de emotionele verbindingen en waarden die ons definiëren. "The Time Keeper" nodigt ons uit om na te denken over hoe we onze tijd doorbrengen en benadrukt het belang van zinvol leven, het bevorderen van relaties en het koesteren van elk moment, uiteindelijk de waarheid van ons bestaan ​​onthullend terwijl we het laatste hoofdstuk van het leven benaderen.