In "The Glass Castle", reflecteert Jeannette Walls op haar onconventionele opvoeding en de dromen en ambities die met haar familie worden gedeeld, met name de visie van een fantastisch huis. De dialoog verwijst naar gekoesterde herinneringen ondanks de uitdagingen waarmee ze werden geconfronteerd tijdens het opgroeien in een disfunctionele omgeving.

De personages erkennen de tijdelijke vreugde die wordt gevonden in dromen over de toekomst, zelfs als die dromen, zoals het glazen kasteel, nooit uitkwamen. Deze uitwisseling omvat de bitterzoete aard van hun ervaringen, en benadrukt het belang van verbeelding en verbinding te midden van ontberingen.