In het boek "The Next Person You You You You Mee in Heaven", reflecteert de auteur over de menselijke obsessie met de tijd. Mensen kwantificeren hun bestaan ​​vaak door momenten te meten, ervaringen te vergelijken en zelfs hun tijd te markeren door epitaphs op grafstenen. Dit benadrukt hoeveel nadruk wordt gelegd op het verstrijken van de tijd in ons leven.

Het citaat legt de essentie van onze relatie met de tijd vast, wat suggereert dat we de neiging hebben om het aanzienlijk belang te geven. Het dient als een herinnering om het heden te waarderen in plaats van te verdwalen in de meting en vergelijkingen die vaak ons ​​bestaan ​​bepalen.