We zullen doorgaan tot het einde, we zullen vechten in Frankrijk, we zullen vechten op de zeeën en oceanen, we zullen vechten met groeiend vertrouwen en groeiende kracht in de lucht, we zullen ons eiland verdedigen, wat de kosten ook mogen zijn, we zullen vechten op de stranden, we zullen vechten op de landingslieden, we zullen vechten in de velden en op straat, we zullen vechten in de heuvels; We zullen ons nooit overgeven.
(We shall go on to the end, we shall fight in France, we shall fight on the seas and oceans, we shall fight with growing confidence and growing strength in the air, we shall defend our Island, whatever the cost may be, we shall fight on the beaches, we shall fight on the landing grounds, we shall fight in the fields and in the streets, we shall fight in the hills; we shall never surrender.)
In zijn dwingende toespraak benadrukt Winston Churchill de niet -aflatende vastberadenheid van het Britse volk in een tijd van een enorme strijd. Hij verwoordt een geest van veerkracht en belooft te vechten op meerdere fronten - op land, op zee en in de lucht. Churchill geeft aan dat, ongeacht de uitdagingen die worden geconfronteerd, de toewijding om de natie te verdedigen niet zal wankelen. Dit bericht dient als een rally -roep om eenheid en doorzettingsvermogen in het licht van tegenspoed.
De uitdrukking "We Slies Never Surrender" omvat de essentie van moed en verzet die de Groot -Brittannië -aanpak tijdens de Tweede Wereldoorlog definieerde. De woorden van Churchill inspireren vertrouwen en mobiliseren de natie, dringen er bij burgers op aan stevig te blijven en vast te blijven tegen vijandelijke troepen. Zijn krachtige retoriek versterkt het idee dat de strijd voor vrijheid en overleving van het grootste belang is, en pleit voor een collectieve inspanning om eventuele proeven te weerstaan die kunnen ontstaan.