In het boek "Miramar" van Naguib Mahfouz worden de relaties tussen de personages gekenmerkt door een oppervlakkige beleefdheid tijdens ontbijtbijeenkomsten. Deze interactie wordt gekenmerkt door louter civilities, wat duidt op een gevel van hartelijkheid in hun sociale ontmoeting.
Onder dit dunne fineer bestaat er echter een diepgewortelde vijandigheid. De personages vertonen een wederzijdse walging die ze in stilte handhaven, wijzen naar onopgeloste conflicten en emotionele onrust, ondanks hun...