Het gepresenteerde concept suggereert dat de samenleving vaak ten prooi valt aan manipulatie door een systematische benadering die bekend staat als de Hegeliaanse dialectiek. Deze aanpak omvat het creëren van een probleem, het meten van de reactie van het publiek en vervolgens een oplossing presenteren. Deze cyclus maakt gebruik van de reacties en verlangens van mensen voor resolutie, waardoor het verhaal en de resultaten effectief worden geregeld om de machtsbesteding ten goede te komen.

Bovendien is het alarmerend dat individuen de waarheid over het hoofd kunnen zien dat degenen die crises verzinnen ook degenen zijn die remedies voorstellen. Bijgevolg, ongeacht de aard van de geïmplementeerde oplossingen, hebben ze de neiging om macht te consolideren tussen de oorspronkelijke architecten van het probleem, waardoor kritische vragen worden opgeroepen over verantwoording en de ware bedoelingen achter breed geaccepteerde resoluties.