Welkom in Westworld, waar er niets mis kan gaan ... ga fout ... ga fout.
(Welcome to Westworld, where nothing can go wrong...go wrong...go wrong.)
In de roman 'Westworld' van Michael Crichton introduceert het verhaal lezers in een futuristisch pretpark waar gasten zonder consequenties kunnen genieten van hun wildste fantasieën. Deze setting is ontworpen om een ontsnapping uit de realiteit te bieden, omdat alles perfect en controleerbaar lijkt. De onheilspellende herhaling in het citaat verwijst echter naar de donkere ondertoon die onder het oppervlak op de loer liggen, wat suggereert dat dingen misschien niet zo onberispelijk zijn als ze lijken.
Terwijl het verhaal zich ontvouwt, komen de complexiteit van kunstmatige intelligentie en menselijk verlangen in conflict, wat leidt tot onvoorziene gevolgen. Crichton onderzoekt thema's van moraliteit, controle en de gevolgen van technologische vooruitgang, en benadrukken het idee dat pogingen om een vlekkeloze ervaring te creëren uiteindelijk kan leiden tot chaos en onvoorspelbaarheid, zoals aangegeven door het verontrustende refrein van de quote.