Wat verdrietig was in de wereld die hij niet oppervlakkig kreeg, zei het; Wat er blij in was, deed hij niet cynisch; En alles wat voor hem persoonlijk plezierig was, nam hij dankbaar tot zijn hart.
(What was sad in the world he did not superficially gainsay; what was glad in it he did not cynically slur; and all which was to him personally enjoyable, he gratefully took to his heart.)
In Herman Melville's 'The Fiddler' vertoont de hoofdrolspeler een diep bewustzijn van de complexiteit van de wereld. Hij erkent het verdriet en het lijden om hem heen zonder het af te wijzen, wat duidt op een diepe empathie voor anderen. Dit doordachte perspectief stelt hem in staat om de vreugde in het leven te waarderen zonder te bezwijken voor cynisme, waardoor zijn vermogen tot echt geluk wordt onthuld.
De benadering van het personage van het leven is er een van dankbaarheid; Hij omarmt de persoonlijke geneugten die zijn weg zijn met een open hart. Door de erkenning van wanhoop en dankbaarheid voor geluk in evenwicht te brengen, is hij een voorbeeld van een volwassen kijk op het bestaan, zowel de uitdagingen als de geneugten op een zinvolle manier omarmen.
