Als je doet alsof je je niet gekwetst of boos of verwoest voelt, ben je God niet voor de gek gehouden. Wees eerlijk! Begrijp niet verkeerd; Ik moedig je niet aan om boos op God te zijn of hem de schuld te geven. Hij verdient geen schuld. In plaats daarvan moedig ik je aan om God je gevoelens van pijn, wrok en woede eerlijk te bekennen. Vaak kijken we naar lijden aan ons perspectief en vergeten we dat God vanuit een ander uitkijkpunt ziet.
(When you pretend you don't feel hurt or angry or devastated, you're not fooling God. Be honest! Don't misunderstand; I am not encouraging you to be angry at God or to blame him. He deserves no blame. Rather, I am encouraging you to honestly confess to God your feelings of hurt, resentment, and anger. Often we look at suffering from our perspective and forget that God sees from another vantage point.)
In de passage benadrukt de auteur het belang van eerlijk zijn over onze gevoelens met God, vooral wanneer we pijn of woede ervaren. Doe alsof je onaangetast is, misleidt God niet; Hij begrijpt onze ware emoties. De auteur dringt er bij de lezers op aan om openlijk hun gevoelens uit te drukken en erkennen dat lijden kan leiden tot een reeks negatieve emoties, waaronder wrok en pijn. Echte communicatie met God is essentieel voor spirituele groei.
Bovendien herinnert de auteur ons eraan om geen woede jegens God te richten, omdat Hij niet de schuld is van ons lijden. In plaats daarvan is het van vitaal belang om te erkennen dat ons perspectief op ontberingen beperkt kan zijn, terwijl God het grotere geheel ziet. Het bekennen van onze gevoelens dient dus als een manier om ons begrip af te stemmen op Gods bredere visie, een diepere relatie met Hem te bevorderen temidden van onze worstelingen.