"The Time Keeper" van Mitch Albom duikt in de complexe relatie tussen tijd en hoop. Het verhaal volgt een personage dat de eerste mens wordt die de tijd meet, wat leidt tot de gevolgen van mensen die er geobsedeerd door worden. Door dit verhaal onderzoekt Albom hoe het meedogenloze streven naar tijd de menselijke ervaring beïnvloedt, en benadrukt dat de waarde van de tijd afneemt wanneer hoop afwezig is.

Het citaat, "En zonder hoop, is een straf," bevat een centraal thema van het boek. Het suggereert dat de tijd zwaar en martelend kan aanvoelen wanneer men het optimisme en de aspiratie mist die Hope biedt. Uiteindelijk moedigt het verhaal lezers aan om na te denken over hoe hoop onze perceptie van tijd transformeert, waardoor we betekenis en doel erin kunnen vinden, in plaats van onder zijn gewicht te lijden.