Maar toch is het immers ongevoelig als hij voor duizend wensen, en verwijderd van het lastigvallen van zorgen, mijn niet de wilde de gelukkiger man ...?
(Yet, after all, insensible as he is to a thousand wants, and removed from harassing cares, my not the savage be the happier man..?)
In "Typee: A Peep at Polynesian Life, roept Herman Melville een tot nadenken stemmende vraag op over geluk en de aard van menselijke wensen. Hij contrasteert het leven van een woeste, onaangeroerd door de stress en eisen van de beschaving, met die van moderne personen die worstelen met tal van behoeften en zorgen. De ongevoeligheid van de Savage voor deze verlangens kan hem een rijker gevoel van vrede en tevredenheid geven, wat suggereert dat een eenvoudiger bestaan tot meer geluk zou kunnen leiden.
Melville nodigt lezers uit om te overwegen of de complexiteit van het moderne leven ware vreugde belemmert. Door het gebrek aan 'het gebrek aan' lastigvallende zorgen 'te benadrukken, impliceert hij dat de afwezigheid van maatschappelijke druk een diepere waardering van het leven mogelijk zou kunnen maken. Deze contemplatie suggereert dat geluk misschien niet noodzakelijkerwijs voortkomt uit de vervulling van wensen, maar eerder van bevrijding van hen, wat een filosofische reflectie suggereert op de waarden die inherent zijn aan verschillende levensstijl.
