Je zou naar de uiteinden van de aarde kunnen gaan en liefde zou je daar nog steeds volgen. Het is geen plaats of een herinnering, oh nee. Liefde is iets in je, iets dat alleen jij kunt voelen, omdat je liefde van jou is. Je zult het nooit achterlaten. Je zou cross-country kunnen gaan, oceanen kruisen of naar de maan en die liefde reizen? Het zal er nog steeds zijn, weggestopt in een donkere hoek van je hart, wachtend op je om het te erkennen.
(You could go to the ends of the Earth and love would still follow you there. It's not a place or a memory, oh no. Love is something inside you, something that only you can feel, because your love is yours. You'll never leave it behind. You could go cross-country, cross oceans or travel to the moon and that love? It'll still be there, tucked away in a dark corner of your heart just waiting for you to acknowledge it.)
De essentie van liefde is niet gebonden aan een locatie of geheugen; het woont binnen elk individu. Zelfs als je de wereldbol doorkruist of op afstand bereikt, blijft de liefde die je draagt een deel van je. Het is een uniek gevoel dat bij je blijft, ongeacht de afgelegde afstand. Deze diepgaande verbinding suggereert dat liefde een integraal onderdeel is van iemands identiteit, altijd toegankelijk, ongeacht fysieke scheiding.
Zoals vermeld in Emma Hart's "The Game Series Complete Collection", is Love een constante metgezel die je volgt waar je ook gaat. Het is verwant aan een gekoesterd geheim, genesteld in de diepten van je hart, geduldig wachtend op je erkenning. Dit sentiment benadrukt dat liefde niet alleen een externe ervaring is, maar een interne schat die door tijd en ruimte aanhoudt, die erkenning en waardering uitnodigen.