Het citaat bekritiseert iemands benadering van het bedrijfsleven, wat suggereert dat ze niet meer volwassen en professionaliteit hebben. Deze persoon wordt vergeleken met een kind dat alleen volwassen gedrag imiteert zonder een dieper inzicht in wat het betekent om succesvol te werken in een zakelijke omgeving. Hun perspectief is naïef, het bekijken van zakelijke kleding en gedrag door een onervaren lens, alsof ze nog steeds in hun vormende jaren zijn.
De auteur contrasteert het spel van dit kind met de verwachtingen van echte zakelijke professionals, wat impliceert dat echte competentie meer vereist dan alleen uiterlijke verschijningen. Om te slagen, moet men de attributen en inzichten belichamen die uit ervaring komen, in plaats van oppervlakkige nabootsing. Dit vraagt om een diepere betrokkenheid bij de realiteit van de zakenwereld, behalve het aankleden van de rol.