C.G. Jung, wybitny szwajcarski psychiatra i psychoanalityk, założył psychologię analityczną. Uważał w znaczeniu nieświadomego umysłu i jego wpływu na ludzkie zachowania, proponując pojęcia takie jak zbiorowe nieświadomie i archetypy, które ukształtowały jego poglądy na temat osobowości i rozwoju. Prace Junga podkreśliło poszukiwanie samoznaczniego odkrycia i indywiduacji, proces, w którym zdaje sobie sprawę z ich prawdziwego ja. Zasugerował, że zintegrowanie różnych aspektów psychiki ma kluczowe znaczenie dla rozwoju osobistego i samopoczucia psychicznego.
TeorieJunga rozszerzyły się również na duchowość, mitologię i sztukę, odzwierciedlając jego zainteresowanie ludzkim doświadczeniem poza racjonalnym. Badał, w jaki sposób narracje kulturowe i symbole wpływają na indywidualną psychikę, argumentując, że elementy te są niezbędne do zrozumienia ludzkiej kondycji. Jego nacisk na symbole i ich znaczenia wpłynął na pola, takie jak literatura, religia i psychologia głębokości, promując holistyczne spojrzenie na istnienie.
Przez całe życie Jung pisał intensywnie, kładąc podwaliny pod współczesną psychologię. Podkreślił relację terapeutyczną między analitykiem a pacjentem, wierząc, że podróż terapeutyczna jest wspólną eksploracją nieświadomości. Jego dziedzictwo przetrwa jego wkład w psychologię i sztukę, ponieważ jego spostrzeżenia nadal informują współczesne dyskusje na temat zdrowia psychicznego, osobowości i tożsamości kulturowej.