Henry Jenkins jest wybitnym badaczem mediów, znanym ze swoich prac z zakresu nauk o mediach i kulturoznawstwa. Skupia się szczególnie na tym, jak media cyfrowe i kultura partycypacyjna zmieniają komunikację i dynamikę społeczności. Jako teoretyk podkreśla wagę rozumienia mediów przez pryzmat interakcji społecznych i rolę, jaką odgrywają one w kształtowaniu dyskursu publicznego. Jego badania często badają takie pojęcia, jak opowiadanie historii transmedialnej, kultura fanów i wpływ konwergencji na praktyki tradycyjnych mediów. Jenkins jest autorem wielu wpływowych tekstów omawiających zawiłości konsumpcji i produkcji mediów we współczesnym społeczeństwie. Twierdzi, że odbiorcy nie są biernymi konsumentami; zamiast tego aktywnie współpracują z mediami, przyczyniając się do tworzenia i rozpowszechniania treści. Ta zmiana ma głębokie konsekwencje dla twórców i marketerów, zmieniając sposób tworzenia i udostępniania narracji na różnych platformach. W swojej pracy Jenkins opowiada się za bardziej włączającym podejściem do umiejętności korzystania z mediów, które umożliwia jednostkom poruszanie się po złożoności przestrzeni cyfrowej. Jego spostrzeżenia podważają konwencjonalne rozumienie autorstwa i własności, rodząc krytyczne pytania o przyszłość mediów w kulturze partycypacyjnej, w której każdy może być twórcą treści. Henry Jenkins to wybitny uczony w dziedzinie nauk o mediach i kulturze, uznany za wkład w zrozumienie wpływu mediów cyfrowych na społeczeństwo. Jego twórczość zachęca do krytycznego kontaktu z mediami i otaczającymi je praktykami kulturowymi. Badania Jenkinsa podkreślają aktywną rolę odbiorców w kształtowaniu treści i narracji, opowiadając się za perspektywą, która postrzega konsumentów mediów jako zaangażowanych uczestników, a nie biernych widzów. Koncentruje się na tym, jak ta zmiana wpływa na różne aspekty mediów, w tym opowiadanie historii i marketing. Co więcej, Jenkins podkreśla potrzebę włączającej umiejętności korzystania z mediów, sugerując, że zrozumienie tej dynamiki jest niezbędne do poruszania się w ewoluującym krajobrazie cyfrowym. Jego spostrzeżenia kwestionują tradycyjne pojęcia autorstwa i własności, wskazując na przyszłość, w której tworzenie mediów zostanie zdemokratyzowane.