Jacob i Wilhelm Grimm, znani przede wszystkim ze swojej kolekcji folk i bajków, byli kluczowymi niemieckich uczonych i lingwistów. Urodzony pod koniec XVIII wieku poświęcili swoje życie zbieraniu i zachowaniu tradycyjnych opowieści z różnych regionów niemieckich. Ich godne uwagi prace „Dzieci i domowe opowieści”, opublikowane na początku XIX wieku, obejmują ponadczasowe historie, takie jak „Kopciuszek”, „Królewna Śnieżka” i „Hansel and Gretel”. Opowieści te były nie tylko zabawne, ale także odzwierciedlały kulturę i wartości ich czasu, dzięki czemu tracą klasykę w literaturze dziecięcej. Oprócz bajków, Grimms miały wpływ na dziedzinie filologii, studium języka i jego historycznego rozwoju. Stworzyli znaczący słownik języka niemieckiego, który starał się go standaryzować i zachować w czasach wstrząsów krajowych. Ich zaangażowanie w stypendium językowe pomogło położyć podwaliny pod współczesną językoznawstwo, a ich badania nad niemieckim folklorem przyczyniły się do szerszego zrozumienia europejskiej historii kultury. Dziedzictwo Jacoba i Wilhelma Grimm wykracza poza literaturę; Ich historie zostały zaadaptowane niezliczoną ilość razy w różnych formach mediów, w tym w filmach, sztukach i programach telewizyjnych. Ich praca zainspirowała pokolenia gawędziarzy i nadal kształtuje sposób postrzegania bajków. Opowieści Grimmsa, pierwotnie przeznaczone dla dorosłych, ewoluowały z czasem, aby zaspokoić młodszą publiczność, wykazując ich zdolność adaptacyjną i ponadczasową atrakcyjność. Jacob Grimm urodził się 4 stycznia 1785 r., A jego brat Wilhelm urodził się 24 lutego 1786 r. Bracia byli nie tylko kolekcjonerami opowieści, ale także uczonych, którzy studiowali język niemiecki i folklor, pozostawiając trwały wpływ na studia kulturowe. Dzisiaj Grimms są celebrowane jako kultowe postacie w opowiadaniu historii, a ich prace nadal oczarowują czytelników w każdym wieku na całym świecie.