Thomas Merton był wybitnym amerykańskim mnichem trapistą, pisarzem, teologiem i poetą, znanym ze swoich głębokich duchowych spostrzeżeń i wkładu we współczesną duchowość. Urodzony w 1915 roku we Francji, przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie został mnichem w opactwie Gethsemani w Kentucky. Wczesne prace Mertona dotyczyły jego podróży od życia świeckiego do duchowego, szczególnie poprzez jego autobiografię „Siedmiopiętrowa góra”, która zyskała ogromną popularność i wprowadziła wielu czytelników w życie monastyczne. Pisma Mertona wykraczają poza duchowość osobistą i zajmują się kwestiami społecznymi, dialogiem międzywyznaniowym i aktywizmem pokojowym. Podkreślił wzajemne powiązania wszystkich ludzi i kultur oraz zaangażował się w głęboką refleksję na tematy takie jak wojna, sprawiedliwość i kwestie ochrony środowiska. Jego wieloaspektowe podejście literackie pozwoliło mu trafić do zróżnicowanej publiczności, wypełniając luki między różnymi tradycjami filozoficznymi i religijnymi. Dzięki swoim obszernym publikacjom, w tym esejom, poezji i przewodnikom duchowym, Merton stał się znaczącym głosem na XX-wiecznym krajobrazie religijnym. Jego zaangażowanie w kontemplację i działania społeczne pozostawiło trwałe dziedzictwo, które nadal inspiruje i prowadzi ludzi na ich duchowych ścieżkach. Thomas Merton był wpływowym mnichem, pisarzem i teologiem trapistów, znanym ze swoich głębokich duchowych spostrzeżeń. Najbardziej znany jest ze swojej autobiografii „Siedmiopiętrowa góra”, która stanowi kronikę jego podróży od życia świeckiego do monastycyzmu. Dziedzictwo Mertona obejmuje bogaty dorobek poświęcony duchowości, sprawiedliwości społecznej i dialogowi międzywyznaniowemu.