William Butler Yeats był wpływowym irlandzkim poetą i dramaturgiem, urodzonym 13 czerwca 1865 r. Odgrywał centralną rolę w irlandzkim przebudzeniu literackim i stał się jedną z najważniejszych postaci we współczesnej literaturze. Wczesna praca Yeatsa była głęboko zakorzeniona w irlandzkiej mitologii i folklorze, odzwierciedlając jego fascynację mistycznymi aspektami kultury irlandzkiej. Był także zaangażowany w założenie Abbey Theatre, który stał się znaczącą platformą dla dramatu irlandzkiego. Dzięki swoim pismom przyczynił się do ustanowienia odrębnej irlandzkiej tożsamości literackiej.
W miarę postępu kariery poezja Yeatsa znacznie ewoluowała, obejmując złożone tematy, takie jak miłość, starzenie się i zawirowanie polityczne. Zaczął odkrywać symbole i motywy związane z tradycjami mistycznymi i ezoterycznymi, na które wpłynęły jego zainteresowanie okultyzmem. Jego późniejsze prace, w tym „The Tower” i „Last Poems”, stanowią bardziej introspektywny i filozoficzny pogląd, kontemplowanie upływu czasu i ludzkiej egzystencji. Zdolność Yeatsa do łączenia osobistych doświadczeń z szerszymi refleksjami na temat życia i społeczeństwa przyniosła mu ponadczasowe uznanie.
Wkład Yeatsa w literaturę został uznany na całym świecie i otrzymał nagrodę Nobla w literaturze w 1923 r. Był nie tylko poetą, ale także godną uwagi postacią w polityce Irlandii, opowiadając się za irlandzkim nacjonalizmem i niezależnością kulturową. Jego dziedzictwo trwa, ponieważ jego ogromna praca nadal wpływa na poetów i pisarzy, pokazując moc mitu, historii i osobistej refleksji w głębokim łączeniu się z ludzkimi doświadczeniami.