Czy nie ma środka między zamknięciem a otwartością? .. Czy nie ma domu odpoczynku dla osób o ograniczonym dochodzie?
(Is there no middle ground between closure and openness? .. Is there no rest house for people with limited income?)
„Ostateczna decyzja” Naguib Mahfouza bada dychotomię między zamknięciem a otwartością, pytając, czy istnieje przestrzeń dla tych, którzy nie mogą w pełni zanurzyć się w żadnej z dziedzin. Narracja odzwierciedla walki, przed którymi stoją osoby, które zostają złapane między tymi dwoma skrajnościami, podkreślając presję społeczną, które często zmuszają ludzi do sztywnych kategoryzacji.
Pojęcie „domu odpoczynku” dla osób o ograniczonym dochodzie symbolizuje potrzebę systemów wsparcia, które zaspokajają wrażliwe populacje. Mahfouz podkreśla, że w idealnym świecie powinna istnieć równowaga, która pozwala jednostkom znaleźć schronienie podczas poruszania się po ich wyzwaniach finansowych i emocjonalnych, a nie wepchnięciu się na jedną z dwóch przeciwnych pozycji.