Bohater w książce Naguib Mahfouza „Podróż Ibn Fatuma” zastanawia się nad naukami swojego mentora, szejka Maghagha, szczególnie kwestionując koncepcję racjonalności w obliczu własnego trwałego wrażenia. Narrator stara się znaleźć logiczne podstawy do jego uwięzienia, sugerując głębokie poczucie zamieszania i frustracji wokół jego sytuacji.
Konflikt ten rezonuje w całej narracji, podkreślając napięcie między mądrością przekazaną przez szejka a surową rzeczywistością, przed którą stoi bohater. Eksploracja tych tematów podkreśla złożoność zrozumienia wolności i racjonalnej myśli w granicach życia naznaczonego ograniczeniem.