W „The Crank” Naguib Mahfouz narracja bada trwały konflikt między ludzkim cierpieniem a dążeniem do wzmocnienia. Bohater zastanawia się, w jaki sposób jednostki mogą radzić sobie z bólem, zwłaszcza gdy staje się to przytłaczające. Sugeruje to, że pośród intensywnego cierpienia można znaleźć siłę, albo pochłonąć rozpacz. Ta dualność podkreśla znaczenie konfrontowania się z wyzwaniami.

Mówca uznaje nieuchronność walki i wyzwań, otwarcie witating sił takich jak szatan i śmierć jako przeciwnicy. Ta akceptacja pokazuje głębokie zrozumienie ludzkiej kondycji, w której akceptowanie obecności cierpienia może prowadzić do większej odporności. Ogólnie rzecz biorąc, fragment ilustruje napięcie między podatnością na podatność a potencjałem wzmocnienia wynikających z trudnej rzeczywistości życia.