W zdaniu Philipa K. Dicka prawdziwe jaźń nie jest statyczne, ale raczej dynamiczna gra różnych aspektów, które pojawiają się głównie poprzez interakcje z innymi. Sugeruje to, że tożsamość jest złożona i wpływa na relacje zewnętrzne, co wskazuje, że często przedstawiamy różne aspekty siebie w zależności od tego, z kim jesteśmy.
Ta perspektywa podkreśla ideę, że nasze autentyczne ja powstają w kontekście naszych środowisk społecznych. Dlatego zrozumienie czyjejś postaci wymaga uznania ich powiązań i różnorodnych ról, które odgrywają w różnych związkach.