Wszystko, co możemy mieć nadzieję, to je rozłożyć.
(About all we can hope to do is blow them apart.)
W „Jurassic Park” Michaela Crichtona narracja podkreśla wyzwania i niebezpieczeństwa manipulowania przyrodą. Cytat „o wszystkim, co możemy mieć nadzieję, jest rozdzieranie ich” odzwierciedla poczucie desperacji i ekstremalne środki, które mogą być wymagane w obliczu niekontrolowanych sił. Ten sentyment powtarza się w całej historii, gdy postacie zmagają się z konsekwencjami przywrócenia dinozaurów do życia i chaosem, które pojawiają się, gdy te starożytne stworzenia uciekają od ludzkiej kontroli.
Powieść służy jako ostrożność o ryzyku eksperymentów naukowych bez rozważania implikacji etycznych lub potencjalnych reperkusji. Historia Crichtona podkreśla nieprzewidywalną naturę życia i sposób, w jaki arogancja ludzkości w próbie jej zdominowania może prowadzić do katastrofalnych wyników. Ostatecznie ten cytat zawiera kluczowy moment w narracji, podkreślając tragiczną sytuację i chaotyczną walkę o przetrwanie wobec samych dzieł, które miały być kontrolowane.