W końcu miło było być kochanym, niż bogatym, podziwianym i sławnym.
(After all, it was nice to be loved than to be rich and admired and famous.)
Cytat wyraża poczucie, że miłość ma większą wartość niż bogactwo, sława czy podziw. Autor sugeruje, że istotą życia nie są dobra materialne czy publiczne uznanie, ale więzi, jakie łączymy z innymi. Miłość wzbogaca nasze życie w sposób, w jaki zewnętrzne pochwały nie są w stanie, odsłaniając głębszą warstwę spełnienia i szczęścia.
Ta perspektywa podkreśla fundamentalną prawdę o naturze ludzkiej: pragnienie znaczących relacji często przewyższa pogoń za statusem. W swojej książce „Akin to Anne: Tales of Other Orphans” L.M. Montgomery uchwyciła tę ideę, podkreślając głęboki wpływ miłości i przynależności na kształtowanie doświadczeń życiowych i szczęścia.
