W tym fragmencie „Egzegeza Philipa K. Dicka” autor wyraża fascynację niekonwencjonalnymi pomysłami i tematami, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się bezsensowne. Sugeruje, że w badaniu tego, co jest odrzucane lub przeoczone, sugeruje wartość, wskazując na głębsze prawdy ukryte w chaosie i zamieszaniu. Jego styl pisania odzwierciedla mieszankę zabawy, duchowości i niepokojących doświadczeń, tworząc bogatą gobelin wpływów i myśli.

Dodatkowo Dick wskazuje na aspekt socjologiczny w swojej pracy, podkreślając odejście od tradycyjnych ram naukowych. Zamiast tego jego wrażenia są opisywane jako zabawne, ale prowokujące do myślenia, odzwierciedlające dziecięcą ciekawość, która zaprasza czytelników do angażowania się w materiał w wyjątkowy sposób. Ta mieszanka pomysłów obejmuje złożoność jego procesu twórczego i różnorodnych elementów, które informują o jego pisaniu.