I myślę, że odpowiedź brzmi: w rzeczywistości jesteśmy strasznie słabymi zwierzętami. I nie lubimy przypominać sobie, jak kruche jesteśmy po delikatności, w naszych własnych ciałach, jak krótki pobyt na ziemi i jak łatwo się kończy.
(And I think the answer is that we are, in reality, terribly frail animals. And we don't like to be reminded of how frail we are-how delicate the balances are inside our own bodies, how short our stay on Earth, and how easily it is ended.)
Cytat z książki Michaela Crichtona „Sphere” podkreśla nieodłączną wrażliwość ludzi. Sugeruje to, że pomimo naszych postępów i postrzegania siły jesteśmy zasadniczo kruchymi stworzeniami. Wzmianka o delikatnych wartości wewnętrznych w naszych ciałach stanowi przypomnienie naszej śmiertelności i niepewności samego życia.
Crichton wskazuje, że rozpoznanie tej kruchości jest dla wielu niewygodne, ponieważ konfrontuje nas z rzeczywistością naszego ograniczonego czasu i potencjału nagłej straty. Ta refleksja przywołuje głębsze uznanie dla ulotnej natury egzystencji i zachęca do lepszego zrozumienia złożoności życia, które często uważamy za pewnik.