W książce „świadkowie horroru” Laury Esquivel autor przedstawia wyraźne i niepokojące spojrzenie na temat seksu. Zamiast kojarzenia z przyjemnością lub intymnością seks jest przedstawiany jako narzędzie nienawiści. To przedstawienie podkreśla, w jaki sposób można to uzasadnić, aby wywierać kontrolę i zadawać upokorzenie innym, szczególnie w kontekście konfliktu lub ucisku.

Narracja sugeruje, że takie podejście do seksu zmniejsza ludzkość zaangażowanych, zmniejszając głęboko osobiste czyn do aktu przemocy i środki demoralizacji przeciwników. Badanie przez Esquivel tego tematu odzwierciedla szersze problemy władzy i ujarzmienia, wymagając od czytelników w celu zbadania implikacji stosowania seksu jako środka degradacji, a nie połączenia.