Tak głupi i tak mylący, jak dziecko, które zeskakuje z budynku, ponieważ wierzy, że może latać.
(As foolish, and as misguided, as the child who jumps off a building because he believes he can fly.)
Cytat z „Jurassic Park” Michaela Crichtona porównuje lekkomyślne zachowanie z błędnym przekonaniem dziecka, że może latać, zeskakując z budynku. Podkreśla to temat pychy, w którym nadmierna pewność siebie prowadzi jednostki do dokonywania niebezpiecznych wyborów bez zrozumienia konsekwencji. Podobnie jak naiveté dziecka, może spowodować szkodliwe decyzje, tak samo działania tych, którzy przekraczają granice naukowe bez odpowiedniej ostrożności.
W kontekście „Parku Jurajskiego” ostrzeżenie to stanowi krytyczną refleksję na temat dążenia ludzkości i jej implikacji etycznych. Bohaterowie historii często przeceniają kontrolę nad naturą, odzwierciedlając głupotę dziecka. Narracja Crichtona podkreśla niebezpieczeństwa związane z graniem Boga, podkreślając, że zapuszczenie się w nieznane bez szacunku i odpowiedzialności może prowadzić do katastrofalnych wyników.