Na skraju lawiny lodowate lodowce lodowce kwiaty Snowfieldstrembling na zimowym wietrze. Odważa się żyć na krawędziach, gdzie jeszcze się nie wzrośnie. , Ale dla jej najdroższych przyjaciół ślubuje, że dostarczy. Podobnie jak lilia lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca lodowca .
(At the edge of the avalancheAt the glacier's icy rimGrows the flower of the snowfieldsTrembling in the wintry wind.It dares to live in edgesWhere naught else would ever grow.So fragile, so unlikelyAn owl slices through this blow.She dares the katabatsHer gizzard madly quivers,But for her dearest of friendsShe vows she shall deliver.Like the lily of the avalancheThe glacier's icy roseLike a flower of the windThe bright fierceness in her glows.The bravest are the smallThe weakest are the strongThe most fearful find the courageTo battle what is wrong.)
Wiersz opisuje odporność życia na najtrudniejszych krawędziach natury, żywo ilustrując kwiat, który rozwija się na krawędzi lawiny. Ten kwiat, z delikatnym pięknem, reprezentuje kruchą siłę w środowisku, w którym niewielu może przetrwać. Stoi przed zniechęcającymi wyzwaniami, symbolizowanymi przez sowę szybującą przez burzę, ale ucieleśnia wytrwałość, gdy nic innego nie odważyłoby się rozkwitać.
Wiersz podkreśla tematy odwagi i determinacji, pokazując, w jaki sposób najmniejsze i pozornie najsłabsze istoty mogą wykazywać największą odwagę. Przekazuje ideę, że prawdziwa siła często kryje się u tych, którzy wydają się kruche, zachęcając do walki z przeszkodami i niesprawiedliwościami. Dzięki obrazom skrajności natury tekst inspiruje nas do rozpoznania i świętowania męstwa znalezionego w nieoczekiwanych miejscach.