W historii „Dust” Joan Frances Turner, bohater wyraża głębokie poczucie empatii wobec swojej siostry, która obecnie przeżywa trudny czas. Uznając wyzwania, przed którymi stanęła, w tym choroba i bolesną utratę dziecka, bohater czuje się opiekuńczy i zaniepokojony swoim dobrobytem. Ten wewnętrzny monolog ujawnia złożoność dynamiki rodziny i wagę wspólnego żalu.
Cytat podkreśla walkę bohatera o poruszanie się bólem siostry podczas zmagania się z ich emocjami. Sugeruje głęboką więź...