Ale każda rodzina to historia duchów. Umarli siedzą przy naszych stołach długo po ich odejściu.

(But every family is a ghost story. The dead sit at our tables long after they have gone.)

przez Mitch Albom
(0 Recenzje)

W „Przez jeden dzień” Mitch Albom bada głęboki wpływ rodziny i wspomnienia tych, którzy zmarli. Wyrażenie „Każda rodzina to historia duchów”, rejestruje, jak obecność zmarłych bliskich pozostaje w naszym życiu, kształtując nasze doświadczenia i interakcje. Ich wspomnienia mogą wydawać się żywe jak upiorna obecność, wpływając na nasze myśli i decyzje znacznie poza ich fizyczną nieobecność.

Ten pomysł podkreśla, że ​​rodziny emocjonalne niosą, gdy poruszają się w życiu, nieustannie wchodząc w interakcje z wspomnieniami ich zmarłych. Narracja podkreśla, że ​​te wspomnienia mogą nas prześladować, ale także zapewniają komfort, przypominając nam o miłości i lekcjach. Ostatecznie podkreśla związek między żyjącymi a umarłymi, ilustrując, jak historie rodzinne przeplatają

Stats

Author
Votes
0
Page views
264
Aktualizacja
styczeń 22, 2025

Rate the Quote

Dodaj komentarz i recenzję

Opinie użytkowników

Na podstawie 0 recenzji
5 Gwiazdka
0
4 Gwiazdka
0
3 Gwiazdka
0
2 Gwiazdka
0
1 Gwiazdka
0
Dodaj komentarz i recenzję
Nigdy nie udostępnimy Twojego adresu e-mail nikomu innemu.
Zobacz więcej »

Other quotes in book quote

Zobacz więcej »

Popular quotes

Irys cukierek. Myśli o Taffy. Uważa, że ​​teraz wyciągnąłoby to zęby, ale i tak je zjadłby, gdyby oznaczało to zjedzenie z nią.
przez Mitch Albom
Wszystkie nasze ludzkie przedsięwzięcia są takie, odzwierciedlała, i tylko dlatego, że jesteśmy zbyt nieświadomi, aby to zrozumieć lub zbyt zapomnieć, aby to pamiętać, że mamy pewność, że buduje coś, co ma trwać.
przez Alexander McCall Smith
W rzeczywistości nikt z nas nie wie, jak kiedykolwiek udało mu się zdobyć swój LLB. Może obecnie umieszczają stopnie prawne w pudełkach z płatków kukurydzianych.
przez Alexander McCall Smith
Wartość pieniędzy jest subiektywna, w zależności od wieku. W wieku jednego wieku zwielokrotnia faktyczną sumę o 145 000, dzięki czemu jeden funt wydaje się 145 000 funtów dla jednego z lat. W wieku siódmym - wiek Bertie - mnożnik to 24, więc pięć funtów wydaje się 120 funtów. W wieku dwudziestu czterech lat pięć funtów to pięć funtów; Na czterdziestu pięciu jest podzielony przez 5, więc wydaje się, że jeden funt i jeden funt wydaje się dwudziestu pensów. {Wszystkie liczby dzięki uprzejmości Scottish Rządowej ulotki: radzenie sobie z pieniędzmi.}
przez Alexander McCall Smith
Spójrz, jeśli powiesz, że nauka ostatecznie udowodni, że nie ma Boga, od tego muszę się różnić. Bez względu na to, jak małe zabierają to z powrotem do kijanka, do atomu, zawsze jest coś, czego nie mogą wyjaśnić, coś, co stworzyło to wszystko na końcu wyszukiwania. I bez względu na to, jak daleko próbują posunąć się w drugą stronę - rozszerzyć życie, bawić się genami, klon to, klonuj, żyj do stu pięćdziesięciu - w pewnym momencie życie się skończyło. A potem, co się stanie? Kiedy życie dobiega końca? Wzruszyłem ramionami. Widzisz? Pochylił się. Uśmiechnął się. Kiedy dojdziesz do końca, właśnie tam zaczyna się Bóg.
przez Mitch Albom
Małe miasteczka są jak metronomy; Z najmniejszym filmem zmienia się rytm.
przez Mitch Albom
Mówisz, że powinieneś umrzeć zamiast mnie. Ale podczas mojego pobytu na Ziemi ludzie również zmarli zamiast mnie. Dzieje się to codziennie. Kiedy błyskawica uderza minutę po odejściu lub rozbija się samolot, na którym możesz być. Kiedy twój kolega zachoruje, a ty nie. Uważamy, że takie rzeczy są losowe. Ale jest w tym wszystko równowaga. Jeden ulewa, drugi rośnie. Narodziny i śmierć są częścią całości.
przez Mitch Albom
Dostajemy tak wiele życia między narodzinami a śmiercią. Życie, aby być dzieckiem. Życie w wieku. Życie, by wędrować, osiedlić się, zakochać, rodzica, przetestować naszą obietnicę, zrealizować naszą śmiertelność i w niektórych szczęśliwych przypadkach, zrobić coś po tej realizacji.
przez Mitch Albom
Tam, gdzie jest awantura, myśli Luisa, tam jest dwulicowość
przez David Mitchell
Mam tendencję do denerwowania się na widok zbliżających się kłopotów. W miarę jak zbliża się niebezpieczeństwo, denerwuję się mniej. Kiedy niebezpieczeństwo jest w zasięgu ręki, puchnę z zawziętości. Kiedy zmagam się z napastnikiem, nie boję się i walczę do końca, nie myśląc o kontuzji.
przez Jean Sasson