Nie możemy jednak użalać się nad tym, co zarządziła Opatrzność. {Pierwszy Samuel, 29 i 18.}
(But we must not repine at what Providence has ordained. {First Samuel, 29th and 18th.})
W „Ani z wietrznych topoli” L.M. Montgomery bada tematykę akceptacji i odporności w obliczu wyzwań życiowych. Cytat: „Ale nie możemy użalać się nad tym, co zarządziła Opatrzność” podkreśla wagę akceptowania swoich okoliczności, a nie lamentowania nad nimi. Zachęca bohaterów, a co za tym idzie, czytelników, do odnalezienia spokoju na ścieżkach, jakie prowadzi ich życie, nawet jeśli nie są one tym, czego początkowo pragnęli. Ta perspektywa jest niezbędna dla rozwoju osobistego i wewnętrznej siły.
Koncepcja akceptacji Opatrzności przypomina nam, że często mamy niewielką kontrolę nad wydarzeniami zewnętrznymi. Zamiast próbować zmienić to, czego nie można zmienić, zaakceptowanie naszej sytuacji może prowadzić do bardziej satysfakcjonującego życia. Bohaterowie dzieł Montgomery'ego zmagają się z tą mądrością, ucząc się adaptacji i rozkwitu w swoim wyjątkowym środowisku. Ostatecznie przesłanie zachęca do pozytywnego nastawienia i wiary, że za każdym doświadczeniem, nawet trudnym, kryje się cel.
