Medytując, uczymy się odłączyć się od zwykłego przywiązania i rozpraszania skalania i zasłon, które utrudniają naszą zdolność do służenia innym, takim jak iluzoryczne uczucie niedoboru i obawy przed pozbawieniem. Stopniowo uczymy się być bardziej świadomym i dokonujemy lepszych wyborów. Rozwijamy prostotę zamiast spółki, otwartości zamiast wąska umysłowości, elastyczności, a nie sztywności. Czujemy się, że jesteśmy bardziej dostępni dla innych i dajemy sobie hojnie.
(By meditating, we´re learning to disengage ourselves from habitual clinging and disperse the defilements and obscurations that hinder our capacity to serve others, such as illusory feelings of scarcity and fears of deprivation. We gradually learn to be more conscious and make better choices. We develop simplicity instead of comlexity, open-mindedness instead of narrow-mindedness, flexibility rather than rigidity. We feel ourselves to be more available to others and to give more generously of ourselves.)
Medytacja uczy nas porzucić nasze automatyczne tendencje i negatywne cechy, które ograniczają naszą zdolność do pomagania innym. Praktykując uważność, możemy zająć się poczuciem niedoboru i strachu, które często nas powstrzymują. Proces ten prowadzi do większej świadomości i poprawy podejmowania decyzji, co pozwala nam skuteczniej reagować na wyzwania życiowe.
Gdy angażujemy się w medytację, uprawiamy prostotę i otwartość, zastępując złożoność i zamkniętą umysłów elastycznością. Ta transformacja sprawia, że jesteśmy bardziej obecni i chętni do dawania innym, zwiększając nasze relacje i zdolność pozytywnego przyczynienia się do otaczającego nas świata.