stereotyp w ich powtórzeniu i powierzchowności, ale część tożsamości, która uratowała nas przed czuciem samotnym i oderwanym, zwykłymi pasażerami na okrągłej skale wirującej w kosmosie.
(clichéd in their repetition and their superficiality, but part of an identity that saved us from feeling utterly lonely and detached, mere passengers on a circular rock spinning through space.)
Ten cytat odzwierciedla naturę ludzkich powiązań oraz o tym, jak niektóre frazy lub wyrażenia, choć często nadużywane i pozbawione głębi, odgrywają istotną rolę w tworzeniu naszej tożsamości. Zapewniają znane ramy, dzięki którym możemy się ze sobą odnosić i nawigować w naszych interakcjach społecznych. W świecie, który może czuć się w przeważającej części izolujący, te klisze pomagają nam utrzymać poczucie przynależności i połączenia z innymi.
Ponadto pomysł bycia „pasażerami na okrągłej skale wirującej w przestrzeni” podkreśla egzystencjalną walkę, która ma wiele do czynienia w znalezieniu znaczenia i celu. Pomimo ich powierzchowności te powtarzające się zwroty przypominają nam, że nie jesteśmy sami w naszych doświadczeniach. Tworzą wspólny język, który nas łączy, umożliwiając nam radzenie sobie ze złożonością życia, samotności i ogromu wszechświata.
