Znał naturę ludzkiego ciała: że była to 97 procent wody. Że jego żyły zawierały słoną wodę, podobnie jak dopływy pływowe. Że raz w miesiącu, na długo przed ciążą, cykl twojego ciała powtórzył ruch księżyca w pływach oceanów
(He knew the nature of the human body: that it was 97 percent water. That its veins contained salt water, just like the tidal tributaries. That once a month, well before pregnancy, the cycle of your body echoed the movement of the Moon in the tides of the oceans)
W „Last Kiss” Luanne Rice autor bada głębokie połączenie między ludzkim ciałem a naturą. Bohater rozumie, że ludzka budowa ciała składa się w dużej mierze z wody, przyciągając analogię do słonej wody obecnej w oceanach i rzekach. Ta realizacja podkreśla wewnętrzne krawaty, które ludzie mają z otaczającym ich światem przyrody.
Narracja dodatkowo ilustruje cykliczną naturę ludzkiej egzystencji poprzez porównanie rytmu kobiecego ciała z fazami księżycowymi. Podobnie jak księżyc wpływa na pływy oceaniczne, łączy się również z biologicznymi cyklami kobiet, podkreślając ciągłość między życiem ludzkim a kosmicznym rytmami natury.