Wszystko, co mężczyzna robi dzisiaj, aby być wydajnym, aby wypełnić godzinę? Powiedział Dor. To nie satysfakcjonuje. To tylko sprawia, że jest głodny więcej. Człowiek chce posiadać swoje istnienie. Ale nikt nie jest właścicielem czasu. Opuścił rękę z oczu Victora. Kiedy mierzysz czas, nie żyjesz. Ja wiem.
(Everything man does today to be efficient, to fill the hour? Dor said. It does not satisfy. It only makes him hungry to do more. Man wants to own his existence. But no one owns time.He lowered his hand from Victor's eyes. When you are measuring time, you are not living it. I know.)
Cytat podkreśla nieustanne dążenie ludzkości do wydajności i wydajności, co sugeruje, że pomimo naszych wysiłków na rzecz optymalizacji każdej godziny, pozostajemy niespełnieni. Ten ciągły popęd sprawia, że czujemy się jeszcze bardziej głodni, odzwierciedlając głęboko zakorzenione pragnienie naprawdę posiadania naszego istnienia i pełnego doświadczenia życia. Jednak w rzeczywistości czas pozostaje nieuchwytny i nikt nie może go posiadać.
Narrator wskazuje, że mierząc czas, zasadniczo oderwamy się od życia w tej chwili. Zamiast delektować się naszymi doświadczeniami, jesteśmy zajęci czasem śledzenia, co ostatecznie szkodzi bogactwu samego życia. Ten wgląd wymaga ponownego rozważenia, w jaki sposób wchodzimy w interakcje z czasem i naszymi priorytetami w poszukiwaniu spełnienia.