Wszystko, co człowiek dzisiaj robi, aby być wydajnym, aby wypełnić godzinę? To nie zadowala. To tylko sprawia, że ma apetyt na więcej. Człowiek chce posiadać swoje istnienie. Ale nikt nie jest właścicielem czasu. Kiedy mierzysz życie, nie żyjesz nim.
(Everything man does today to be efficient, to fill the hour? It does not satisfy. It only makes him hungry to do more. Man wants to own his existence. But no one owns time. When you are measuring life, you are not living it.)
Cytat z „Strażnika czasu” Mitcha Alboma podkreśla daremność ludzkich wysiłków na rzecz pomiaru i zwiększenia efektywności życia. Pomimo ciągłego dążenia do produktywności, ludzie często stwierdzają, że takie wysiłki powodują u nich uczucie niedosytu i jeszcze większe pragnienie. Ten głód osiągnięć może przyćmić to, co naprawdę ważne: życie chwilą.
Albom sugeruje, że chęć kontrolowania i posiadania czasu jest podstawowym aspektem ludzkiego doświadczenia. Prawda jest jednak taka, że czas jest nieuchwytny i nie można go posiadać. Kiedy ludzie skupiają się na ilościowym określaniu swojego życia na podstawie harmonogramów i zadań, ryzykują, że przegapią istotę samej egzystencji — doświadczenie pełnego życia w teraźniejszości.