Strach jest zdrowym instynktem, a nie oznaką słabości. Jest to naturalny mechanizm samoobrony, który jest wspólny dla kotów, wilków, hieny i większości ludzi. Nawet nietoperze owocowe znają strach, a ja je za to pozdrawiam. Jeśli uważasz, że świat jest teraz dziwny, wyobraź sobie, jak dziwne byłoby, gdyby dzikie bestie nie bały się.
(Fear is a healthy instinct, not a sign of weakness. It is a natural self-defense mechanism that is common to felines, wolves, hyenas, and most humans. Even fruit bats know fear, and I salute them for it. If you think the world is weird now, imagine how weird it would be if wild beasts had no fear.)
Strach jest przedstawiany raczej jako istotna i instynktowna reakcja niż wada. Ten sentyment rezonuje między gatunkami, od dzikich zwierząt, takich jak kot i wilki po ludzi, podkreślając, że strach służy jako mechanizm ochronny związany z przetrwaniem. Jest to uniwersalne doświadczenie, które wykazują jeszcze mniej lękowe stworzenia, takie jak nietoperze owocowe. Ta wspólność między różnymi istotami ilustruje znaczenie strachu w utrzymaniu równowagi w chaotycznych środowiskach.
Wyobrażanie świata bez strachu podkreśla jego podstawową rolę w naturze. Jeśli drapieżnikom i ofiarom brakowało tego instynktu, rzeczywistość życia stałaby się drastycznie bardziej nieprzewidywalna i niebezpieczna. Spostrzeżenia Huntera S. Thompsona przypominają nam, że strach jest nie tylko istotną cechą przetrwania, ale także naturalną częścią życia, kształtującą interakcje i zapewniając bezpieczeństwo wszystkich stworzeń w ekosystemie.
