dawno temu pogodził się z faktem, że Berlin bardziej niż go podejrzewał. w pewnym sensie była to jego ochrona; w żadnym wypadku nie wygrałby każdego rzutu kostką. gdyby wróg go zabił, ktoś inny zająłby jego miejsce. wróg musiałby zaczynać wszystko od nowa. był znanym towarem... zaakceptuj istniejącego diabła.
(he'd long ago accepted the fact that berlin more than suspected him. in a way it was his protection; he'd by no means won every roll of the dice. if the enemy killed him, someone else would take his place. the enemy would have to start all over again. he was a known commodity... accept an existing devil.)
Bohater „Wymiany Renu” godzi się z faktem, że Berlin ma znaczną świadomość swoich działań. Postrzega to uznanie nie jako słabość, ale jako środek ochrony, który daje mu strategiczną przewagę. Choć stawił czoła niepowodzeniom i wyzwaniom, jego ugruntowana reputacja oznacza, że nie można go łatwo zastąpić, jeśli miałby zostać wyeliminowany.
Ta koncepcja bycia „znanym towarem” odnosi się do złożoności szpiegostwa, w przypadku którego znajomość zapewnia pewien poziom bezpieczeństwa. Konieczność rozpoczęcia przez wroga od nowa śledzenia i zrozumienia nowej osoby zapewnia mu rzadką formę dźwigni, wzmacniającą pogląd, że czasami przyjęcie niepewnej sytuacji może być korzystne w grze wywiadowczej o wysoką stawkę.
