Jest jedyną żoną należącej do wielu białych mężczyzn. Anatole wyjaśniła to w ten sposób: jak księżniczka w opowieści, Kongo urodziła się zbyt bogatą dla własnego dobra i przyciągnęła uwagę daleko od mężczyzn, którzy chcą obrabować ją. Stany Zjednoczone stały się teraz mężem gospodarki Zaira i niezbyt miłym. Wykorzystujący i protekcjonalny, w imię skierowania się od moralnego upadku nieuniknione dla jej natury.
(He is the one wife belonging to many white men. Anatole explained it this way: Like a princess in a story, Congo was born too rich for her own good, and attracted attention far and wide from men who desire to rob her blind. The United States has now become the husband of Zaire's economy, and not a very nice one. Exploitive and condescending, in the name of steering her clear of the moral decline inevitable to her nature.)
Cytat podkreśla relacje między Zairem (obecnie Demokratyczną Republiką Konga) a Stanami Zjednoczonymi, uosabiając ten ostatni jako nieuprzejmy mąż dla gospodarki Zaira. Prezentuje krytykę, w jaki sposób zagraniczne mocarstwa, zwłaszcza USA, wykorzystują zasoby kraju pod pozorem życzliwości, podobnie jak bogatą księżniczkę, którą chciwe zalotniki. Odzwierciedla to szerszy temat eksploatacji znalezionej w narracjach kolonialnych i postkolonialnych, w których bogactwo przyciąga niechcianą uwagę i manipulację.
Analogia Konga przez Anatole'a jako księżniczki sugeruje, że jej bogactwa inspirują nie podziw, ale pożądliwość, umieszczając ją w trudnej sytuacji. „Wykorzystujący i protekcjonalny” charakter tego związku implikuje brak prawdziwej opieki nad dobrobytem narodu, tworząc USA jako siłę, która ma na celu oferowanie wskazówek, jednocześnie służąc przede wszystkim interesu własnego. Ogólnie krytykuje paternalistyczne postawy często wyświetlane przez potężne narody wobec tych, które dominują lub kontrolują ekonomicznie.