Pobiegł po sercu starej w połowie drogi, gdzie kiedyś działały zgadywacze, wróżki, wróżki i cygańki tańczące. Opuścił podbródek i wyciągnął ramiona jak szybowiec, a co kilka kroków, które skoczył, tak jak dzieci, mając nadzieję, że biegnie w latanie. Być może wydawało się to śmieszne dla każdego, kto ogląda, tego białowłosego pracownika konserwacji, zupełnie sam, tworząc samolot. Ale biegający chłopiec jest w każdym mężczyznie, bez względu na to, ile ma lat.
(He ran down the heart of the old midway, where the weight guessers, fortune-tellers, and dancing gypsies had once worked. He lowered his chin and held his arms out like a glider, and every few steps he would jump, the way children do, hoping running will turn to flying. It might have seemed ridiculous to anyone watching, this white-haired maintenaance worker, all alone, making like an airplane. But the running boy is inside every man, no matter how old he gets.)
Scena oddaje nostalgiczny moment, gdy starszy pracownik konserwacyjny biegnie przez niegdyś żywy targ, pełen dźwięków i widoków wróżbników i artystów. W zabawnym akcie naśladuje lot ptaka, ucieleśniając niewinnego ducha dziecka. To kapryśne zachowanie może wydawać się głupie dla widzów, podkreślając kontrast między jego wiekiem a jego działaniami.
To zachowanie symbolizuje, że niezależnie od wieku wewnętrzne dziecko pozostaje przy życiu. Tęskność za wolność i radość utrzymuje się, przypominając nam, że esencja młodzieży może być źródłem radości i witalności, przekraczając ograniczenia dorosłości. Działania pracownika zapraszają do refleksji na temat marzeń i aspiracji, które wszyscy nosimy, niezależnie od okoliczności życia.