Scena oddaje nostalgiczny moment, gdy starszy pracownik konserwacyjny biegnie przez niegdyś żywy targ, pełen dźwięków i widoków wróżbników i artystów. W zabawnym akcie naśladuje lot ptaka, ucieleśniając niewinnego ducha dziecka. To kapryśne zachowanie może wydawać się głupie dla widzów, podkreślając kontrast między jego wiekiem a jego działaniami.

To zachowanie symbolizuje, że niezależnie od wieku wewnętrzne dziecko pozostaje przy życiu. Tęskność za wolność i radość utrzymuje się, przypominając nam, że esencja młodzieży może być źródłem radości i witalności, przekraczając ograniczenia dorosłości. Działania pracownika zapraszają do refleksji na temat marzeń i aspiracji, które wszyscy nosimy, niezależnie od okoliczności życia.